Εύθραυστη... Ιωάννα Χρυσάκη.

Είμαι τόσο Αθώα όσο κι εσείς...

Είμαι φυλλοβόλο δέντρο όπως κι εσείς..

Εκπίπτω στην ανωτάτη και την εσχάτη των ποινών

Του μεγαλύτερου ανοσιουργήματος..

Απο φυγή της αγάπης όταν αυτή αρχίζει να πονάει..

Πείτε με φυγόπονη,  ναι Κε Πρόεδρε.. !

Εύθραυστη η καρδιά μου πια...

Εύθραυστο γυαλί που σπάει..

Πρόσεχε μην κοπείς ! το αίμα μ απωθεί..

Αν και κόκκινο στο χρώμα της Αγάπης

και του υπέρτατου πάθους...λάθους 

Ποια θα ναι η ετυμηγορία;

Ο χρόνος ξέρει... 

...Ιωαννα Χρυσακη...