Στ' απέραντο
ονειρεύτηκα στα πλάνα σου
Ουρανέ μου, μέσα στη σιωπή
στη βαρυχειμωνιά ακριβέ μου!
Αναπολούσα στις
στιγμές στο γλυκοχαραμά σου,
στο διάφανο λαμπάδιασμα
άνθισα στ' αρωμά σου!
Ήλιε μου
βασίλευες στο δειλινό
μέσα στο λικνισμά σου, κι έσκαγες
μες στη θάλασσα λαίμαργα τη θωριά σου!
Ναι ξενυχτούσα
αγκαλιά στων άστρων
τη φυγή, απρόσκλητη περίμενα
τη φλόγα της αυγής!
Ήθελα να κρυφτώ
στο βλέμμα σου στου φεγγαριού
το χάδι, να μείνω εκεί ασαύλευτη
μακριά απ το σκοτάδι!
Για ν' χουν χρώμα
οι σιωπές και μια κρυφή
ελπίδα, ας ήτανε οι στιγμές
λάμψεις ηλιαχτίδας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου