Πονώ!!Απ’ τα χαράματα πονώ κι αναστενάζω!
Κουτσαίνω κι ανεκούρκουβα μόνο τον παγουδιάζω,
τον πόνο απου με βαστά κι είπα δεν νταγιαντίζω,
τσι μαχαιριές στον πόδα μου!! Μπλιο δεν τσι κουλαντρίζω..
Χάπια γενόσημα βουνά,κατάπια η κακομοίρα!
Είναι άχρηστα!Ανάθεμα την ώρα που τα πήρα!
Γιομίζω το λοιπόν κι εγώ,ρακή το καραφάκι,
και στο τραπέζι κάθομαι,βγάνω και μεζεδάκι.
Πινω την μιά ,δεν την γροικώ,λέω να βάλω κι άλλη!
Τη δεύτερη τη γροίκηξα φίλοι μου στο κεφάλι.
Στην τρίτη εχασκογέλασα κι εσάλεψα μια στάξη,
κι είπα τση μούρης μου παιδιά να μην ξαναστενάξει.
Απο κεια κι ύστερα η τρεζή ξέχασα να μετράω!
Καταπινα, καταπινα,χωρίς μπουκιά να φάω..
Εδα μου πέρασε η σουβλιά,μπλιο δεν πονώ καθόλου,
μα δε στελιώνω ντίπι ορθή,πάω κατα διαόλου..
Μου φταίνε τα γενόσημα,φάρμακα που κατάπια,
δεν πιάσανε τα άτιμα και κάθισα και τα’πια..
Εδά θωρώ ντα γαλανά,όλα και ω χαρώ τα!
Που πήρα γνήσιο φάρμακο και πάλι σαν και πρώτα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου