Αδιάκοπα μάχεσαι να οριοθετήσεις
Τον εσωτερικό εμφύλιο που διαρκώς πάλεσαι
Αγωνίζεται η σκέψη στον κυκλώνα του σήμερα
Να αγγίξει την Άβυσσο στης ζωής το απύθμενο
Άδικη θεωρείς την πρόκληση
Να ισορροπήσεις τα δεδομένα πριν την κατάληξη
Η απόφαση θαρραλέα, μόνον για ήρωες
Συγκλονίζει η τραγικότητα την στιγμή της ευθύνης
Διαρκώς ανειρήνευτα μάχεσαι
Ανάμεσα στην ελευθερία κ του τι πρέπει να γίνει
Προσπαθείς να δόσεις τέλος στην επώδυνη μάχη σου
Το τέλος θριάμβευσε στης ευθύνης την δίνη
Η ζωή μοναδική, όμως σφραγίζεται
Από του ανέμου την άπιαστη ανάσα
Καλείται να γίνει ούριος άνεμος
Σε βωμό θυσίας να λήξει το δράμα
Γαλήνια, στην τελική σκέψη βυθίζεσαι
Παλεύει ο νους την τραγικότητα του
Η προσωπική ελευθερία την ευθύνη μάχεται
Υποκύπτει στο ανελέητο παιχνίδι της μοίρας
Σαν από μηχανής Θεός
Το δίκαιο πρυτανεύει, επιβάλλεται
Σε ουράνιο αόρατο χέρι μεταμορφώνεται
Να προστατέψει την ελευθερία που μαχώμενη χάνεται
(Επιρεασμένη από την Ιφιγένεια εν Αυλίδι )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου