Όμορφη ή δύση......
Το παιγνίδι του ήλιου με τα σύννεφα !
Και ή προσμονή για μια ακόμα ανατολή στην ζωή μας !
Ή αρμονία της φύσης είναι οι στιγμές ευτυχίας
που χαρίστηκαν στον άνθρωπο με απλοχεριά !
Και ο χρόνος που διαβαίνει σαν ακούραστο ποτάμι,
χωρίς επιστροφή... Και γω; και συ;;;
Δύο χούφτες χώμα στο απέραντο χάος,
δύο χούφτες χώμα που αλλάζουν μορφή
και συναισθήματα στην ροή του..
Και έδωσα χώρο στον χρόνο
που μου αναλογούσε..
Και στάθηκα στην γωνιά της ανυπαρξίας μου
να παρακολουθώ τον χώρο να μικραίνει,
να μικραίνει να μικραίνει...
ανήμπορη να ακουμπώ τα ακροδάκτυλα του ουρανού
και ποτέ να μην τον αγκαλιάζω..
Να ξεμακραίνω από την θάλασσα που με πρόσμενε
και δεν χάρηκα την δροσιά της..
Και συ;;;;
Δεν συμπορεύτηκες μαζί μου, να νικήσουμε τον χώρο,
τον χρόνο, να γίνουμε μια χούφτα χώμα με την μορφή
της αγάπης, της δύναμης, της δημιουργίας.
Γιατί αδελφέ μου; ΜΑΝΑ μας ή γη.
Το ξέχασα... Το ξέχασες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου