Πατέρα μου, λέξη σταθμός
Στης μέρας την αλήθεια
Φως στα σκοτάδια της ψυχής
Στου φεγγαριού τα στήθια
Δύναμη που ντύνει με στοργή
Την άγουρη ελπίδα
Βράχος στην δείνη του καιρού
Ατσάλινη ασπίδα
Πάντα στο πλάι μου ήσουνα
Πηγή της έμπνευσης μου
Στήριγμα της ανέμελη νιότης μου
Λιμάνι της ζωής μου
Κάθε σου βλέμμα οδηγός
Ασφάλεια δίχως τέλος
Στήριγμα στον δύσκολο πηγαιμό
Λιμάνι που την ζωή δένω
Γλυκόπιοτη αστείρευτη πηγή
Πνοή στα δύσβατα όνειρα μου
Αγκαλιά που η πίκρα σίγασε
Ελπίδα στην χαρά μου
Φωλιά να φθιάξω αντίθετη
Από του Βοριά την Ρότα
Στην μοναξιά σου χάδι γλυκό
Στην ερημιά μου φώτα
Ταξίδι δίχως επιστροφή
Η απουσία πόνος
Δάκρυ σκορπώ στον ουρανό
Μήπως και σε ανταμώσω
Θε να φωνάξω ΣΑΓΑΠΩ
Να σκορπιστεί σαν σκόνη
Γλυκό φιλί στον ουρανό
Η αγάπη μου να απλώνει
Να φτάσει έως το άστρο σου
Την τωρινή σου οικία
Μήπως γλυκάνει την μοναξιά
Την παγωνιά της νύχτας
Η αγάπη σου γλυκιά φυλακή
Στα πιο τρελά όνειρά μου
Η μνήμη σου πλέον υπόστρωμα
Κοιμίζω την καρδιά μου
...Eleni Stoilou...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου