Πάλι στα κύματα, μετρώ την μοναξιά,
βράχος κι’ αλμύρα η σιωπή μου.
έρχονται σύννεφα και πάλι σκοτεινά,
με μαύρο χρώμα έχω βάψει το πανί μου.
Κατάρτια σπασμένα
καρδιά στα χαμένα
ταξίδια ζητάς
Φιλιά διψασμένα,
σε όνειρα ξένα,
να ψάχνεις χαρά
Ψάχνω τον άνεμο που πάει στον νοτιά,
να βρω μαντεία, να μου πούνε.
να χτίσω όνειρα αγάπης και χαράς,
και της αγάπης το κρασάκι πια να πιούμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου