Γυμνό το κορμί μου... Ελένη Παπαμακαρίου.

Θυμάμαι την εικόνα σου να φεύγει .
Η γη βυθίστηκε κάτω από τα πόδια μου .
Ένιωσα να γυμνωνεται το κορμί μου ...
Να λυγίζει ..
Και να μη βρίσκει από πού να κρατηθεί .
Με μιας η ηλιόλουστες μέρες ..
Έγιναν βαρυχειμωνεια .

Κι αυτή η νιότη ...
Άρχισε να γέρνει αργά στη δύση .
Ο χρόνος έγινε ο δικαστής μου ..
Κι άρχισε να με χτυπά αλύπητα .


Γυμνό το κορμί μου ...
Σαν το ναυαγό που παραδόθηκε ..
Στα κύματα ..
Κι εγώ ακόμα θυμάμαι την εικόνα σου ..
Να φεύγει .
Μεθώ απ'"την αγάπη σου .

Γυμνό το κορμί μου και μεθάει ..
Κι αν είσαι κάπου εκεί ..
Η μακριά .
Έχω αδειαδει μια γωνιά ..
Στο γυμνό κορμί ..μου
Να σε...περιμένει ...Καρδιά μου .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου