Αν......
Αν ήταν αλήθεια
τα σ' αγαπώ που έγραφες στο
χαρτί, όλα τα χθές θ' ανθίζανε
οι λέξεις σου θα γλύκαιναν
τη ψυχή.....Αν!
Μα όλα
ξεχαστήκανε υπαίθρια
εγκαταλείφθηκαν βαθιά μες τη σιωπή,
θάμπωσε ο ουρανός μου, σαν να έφτιαχνα
βαρκούλες να ταξιδέψουν στη βροχή......Αν!
Βυθίστηκαν
τα σ' αγαπώ, σ' ανεξέλεγκτα
πελάγη, να' ταν αληθινά κι ας ήταν
να ταξίδευα σε ωκεανούς και πάλι.....Αν!
Αν μόνο μια στιγμή,
το βλέμμα σου ταξίδευε στο
δικό μου, να νιώσω θα' θελα
αλήθεια σε κάθε κυτταρό μου.....Αν!
Αν είχες καταλάβει
πως η ευτυχία είναι στιγμές,
ακόμα θα ζωγράφιζες λέξεις που
φάνταζαν Ιερές......Αν!
Αν λίγο ένιωθες
τη λέξη απουσία, τη μοναξιά
που άφησες να ζω, μέσα στη
ζέστη να παγώνω χωρίς αιτία......Αν!
Τις ερημές σου διαδρομές
ακολουθώ, ακόμα χωρίς
προοπτική δίχως ουσία.......Αν!
...Νέλλη Κουμεντάκη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου