Σαν σκιά τριγυρνάς πια τα βράδια
Σαν χαμένη ψυχή στον καιρό
Με τα όνειρα στάχτες ρημάδια
Την καρδιά σου σαν φύλλο ξερό
Ψάχνεις μέρος απάγκιο να μείνεις
Σ' ένα σπίτι που δεν σε χωρά
Τα παράθυρα όσο κι αν κλείνεις
Ο αγέρας από μέσα φυσά
Δεν τολμάς και το τζάκι ν' ανάψεις
Πως να ζεστάνεις κρύα ψυχή
Αναμνήσεις πως να τις κάψεις
Που 'χαν φλόγα και τώρα σβηστή
Τρεμοπαίζει σαν φύλλο η καρδιά σου
Θέατρο κάνεις πως τάχα γελάς
Παίρνεις θέση εκεί που καθόμουν
Και για μένα...... σε σένα μιλάς
Σαν θυμάσαι τα λόγια βουρκώνεις
Εσύ που έχεις κρύα καρδιά
Και στο τζάκι τα χέρια απλώνεις
Σαν τα κάρβουνα να πήραν φωτιά
Απαντάς, τι μου λες δεν το ξέρω
Το γνωρίζεις μονάχα εσύ
Κάτι σαν Άνοιξη είπες να φέρω
Μα η φωνή σου.... τόσο σβηστή
Κρατάει Χειμώνας ακόμα στο σπίτι
Είναι για φέτος πολύ βαρύς
Ήρθε στο τζάμι το δόλιο σπουργίτι
Να....!!! Χελιδόνι πήγες να πεις.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου