Μου θυμίζεις
καλοκαίρι, Αυγουστιάτικο
θαρρώ, σαν αλμύρα
στο κορμί μου σε φορώ!
Μου θυμίζεις
το φεγγάρι, σε πανσέληνες
στιγμές, και μια σου, μελωδία
στις μοναδικές σιωπές!
Περιγιάλι μου
σε νιώθω μες στον πηγαιμό
της σκέψης, και το σούρουπο
σ' αγγίζω μες του δειλινού την τέρψη!
Έναν Αύγουστο
θυμίζεις του πελάγου ευωδιά,
στα κύματα σου ξαφνιαζόμουν
μα τολμούσε η καρδιά!
Θάλασσα έρωτα σε λένε,
των ματιών σου έχει το χρώμα,
με ταξιδεύεις στη γαλήνη ειναι
σαν και σένα φλόγα!!
Αυγουστιάτικη είσαι
σκέψη μου θυμίζεις το θεό
τα φυλλοκάρδια μου μεθάω
απ ' το δικό σου ουρανό, μα αφού
είσαι το άλλο μου μισό!
Αυγουστιάτικο θυμίζεις
πρωινό, το κελαήδημα είσαι των
πουλιών, το ξεδιάλυμα του ονείρου
το θαμπό!
Το φιλί είσαι του ήλιου,
τ' Αυγούστου η ζεστασιά το χάδι
του ανέμου, του μελτεμιού
η αγκαλιά!
..Νέλλη Κουμεντάκη..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου