Κάνε ειρήνη... Ηρώ Αργυρώ Αναστασίου.

Είχα γράψει παλιότερα ότι ''τα συναισθήματα είναι σαν άγρια
άλογα''. Αλλάζουν συνέχεια γιατί καθορίζονται και
μεταβάλλονται  απ' τα γεγονότα που τρέχουν γύρω τους.
Ένα συναίσθημα όμως έχει την μεγαλύτερη δύναμη απ' όλα.
Η αγάπη. 
Και δεν εννοώ την ερωτική ή την ειδική αγάπη.
Εννοώ αυτό που μένει όταν όλα τ' άλλα συναισθήματα φεύγουν.
Όταν κοιτάζεις τα πάντα με κατανόηση είναι γιατί η αγάπη που
έχεις  στα μάτια σου σε βοήθησε να το κάνεις.
Υπάρχουν άνθρωποι τόσο πολύ πληγωμένοι που δεν άφησαν 
το συναίσθημά τους να απλωθεί από φόβο μην ξαναπληγωθούν.
Ίσως δεν μπορούν να διαχειριστούν τον πόνο τους.
Δεν αντέχουν να πονάνε.
Κι είναι κατανοητό, πρέπει να είναι.
Πώς να αντέξεις κάτι που δεν μπορείς;
Ίσως κάποτε άντεχες, γιατί ήσουν πιο νέος,
γιατί είχες την δύναμη να αντέχεις τα σκληρά, τα δύσκολα,
τα περίεργα, τα άδικα. Αλλά μάζεψες πόνο, φοβήθηκες για
όλα και έπαψες πια να αντέχεις. Κι έτρεξες
μακριά απ' όλα, ακόμα κι απ' αυτά που αγάπησες πολύ.
Γιατί τι νομίζετε ότι είναι η φυγή;
Πόνος είναι, πόνος αόρατος.
Φεύγεις και πάντα θα φεύγεις απ' ότι σε πονάει.
Είναι γιατί ποτέ σου δεν έκανες ειρήνη.
Είναι γιατί η σκέψη σου και τα συναισθήματα σου
τρέχουν σαν άγρια άλογα.
Γιατί η φυγή είναι πάντα εντός μας.
Και πώς να κατανοήσεις κάτι αν δεν το έχεις καταλάβει;
Και εδώ μπαίνει η αγάπη που όλα τα ηρεμεί κι όλα τ' αγκαλιάζει.
Γιατί η σκέψη σου που πρέπει να είναι βαθιά και ουσιώδης
σε βοηθάει να κατανοήσεις ότι όλοι οι άνθρωποι δεν αγαπάνε 
με τον ίδιο τρόπο, δεν πονάνε με τον ίδιο τρόπο,
δεν εκφράζονται με τον ίδιο τρόπο.
Κι όταν το κατανοήσεις κι αυτό, ίσως είσαι κοντά στην ειρήνη.
Ειρήνη με τον εαυτό σου, με τα συναισθήματα σου, 
με τους ανθρώπους γύρω σου.
Γιατί θα καταλάβεις ότι ο καθένας για κάτι πολεμάει, όπως κι εσύ.
Γι αυτό σου λέω, βάλε στα μάτια σου αγάπη και δες τα όλα
αλλιώς. Όχι όπως θα 'θελες να είναι, αλλά όπως είναι στην
πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα είναι να είσαι άνθρωπος
με καθαρή σκέψη, με καθαρή ψυχή, με καθαρό βλέμμα.
Και το καθαρό βλέμμα προϋποθέτει πάντα αγάπη. 
Ίσως για αυτό δεν πίστεψα ποτέ στο μίσος.
Γιατί κατανόησα ότι μέσα στην διαφορετικότητά μας και
στην μοναδικότητά μας δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα.
Γι αυτό μείνε στα ουσιώδη, σ' αυτά που σε κάνουν να νιώθεις
όμορφα. Εκεί θα βρεις την ''ειρήνη'' σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου