Η Τριλογία Του Έρωτα... Αντώνης Σαμολαδάς.

1
Εγκατέλειψα κάθε ταύτιση
με την γήινη ύπαρξη μου
στάθηκα εκεί ψηλά
στην κορυφή του λόφου,
και σε αγνάντεψα...
Αποστασιοποιήθηκα
από τον εαυτό μου
είδα την γήινη σου περιβολή
να χορεύει στα λιβάδια,
και εντυπωσιάστηκα...
Πλησίασα με δέος
την ανθρώπινη υπόσταση σου
το σμιλεμένο σου κορμί
διαγραφόταν κάτω
από το αέρινο
λευκό λινό σου φόρεμα...
Σε πλησίασα,
ένιωσα την μαγεία
της ύπαρξη σου και σε πόθησα...
Σου μίλησα με λόγια απαλά
και ήρεμα μην σε τρομάξω...
Εσύ πάλι μου μίλαγες ακατάπαυστα
με σύνεση, και εγώ θαύμαζα
τον καλλιεργημένο σου νου,
ερωτευόμουν την ευφυΐα σου...
2
Ήταν εκείνη την στιγμή
που ξέφυγα από τον χώρο
και σταμάτησα τον χρόνο
ότι ήταν απόλυτα δικό μου
σου το παραχώρησα
και σε ερωτεύτηκα...
Σώμα, μυαλό, ψυχή,
σου τα εκχώρησα
θυσία στον έρωτα μου,
ο ήλιος μου πλέον ήσουν εσύ
και ήσουν μέσα στην σκέψη μου...
Σε κοιτούσα μα τα μάτια μου
έχαναν την ικανότητα να βλέπουν,
έλαμπες απόκοσμα
λουσμένη με το απόλυτο φως
και ήσουν το όλα πολύ για μένα...
Δεν ήμουν συνηθισμένος
σε τόσο εκτυφλωτικό φως
έκλεισα τα μάτια και σε αποδέχτηκα,
ταυτίστηκα μαζί σου,
διαλύθηκαν μέσα μου
όλες μου οι αμφιβολίες...
3
Το εκκρεμές του μυαλού μου
άρχισε να πάλλεται
μεταξύ λογικού και παραλόγου,
ο νους μου άρχισε να λιώνει,
να εξατμίζεται σαν πτητικό υγρό...
Στεκόμουν εκεί με δέος
και ήσουν μπροστά μου
χαμογελαστή, αέρινη,
η απόλυτο γυναίκα
η πιο όμορφη ύπαρξη...
Μια ανάσα
ένας χτύπος της καρδιάς
χωρίς παρελθόν,
χωρίς μέλλον, χωρίς παρόν...
Ξέρω πως αντιφάσκω
με τον εαυτό μου
ίσως γιατί ήμουν εκεί
και δεν τόλμησα να σου πω
όλα όσα ένιωσα μέσα μου,
όλα αυτά που χρόνια έψαχνα
να βρω σε μια γυναίκα
και τα γνώρισα στη ύπαρξη σου....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου