Ας ήταν κάθε λογισμος... Nikos Moschidis.

Αν ήταν καθε λέξη μου/ να 'ταν αρχή μονοπατιου/ που απο κρυφά περάσματα/ να έφτανε σε 'σενα/έτσι έτοιμη καθως/θ'ανατελες για 'μενα.*
Κι αν το σύμπαν τ' ανήσυχο/μπορούσα να κρατήσω/να μην κινείται διαρκώς/να μην θέλει να φεύγει/μα στην αγάπη μου εμπρός/στη χάρη να προσφεύγει.*
Τότε ο αιώνιος έρωτας/θα έμενε για πάντα/να μην πηγαινοέρχεται/το χρόνο να νικήσει/όχι με νέα γεννα του/μ'αγεραστος να ζήσει*
Μιά καρτ-ποσταλ παράδεισου/θα 'κρυβα στη καρδιά μου/σαν μια φωτογραφία σου/στα εφηβικά σου χρόνια/ήλιος λαμπρος και θ'αστραφτες/στα παγωμένα χιόνια.*
Αν ήταν κάθε φράση μου/να 'τανε δρόμος μυστικος/να ξεφευγα απ'τον πόνο/και νά'φτανα κοντά σου/αχ παλι θά'τανε καημος/θα εδυες φαντασου.*
και απ'το φως αν ετρεχα/πιο γρηγορα σε 'σενα /να μπορώ να ξαναδω/αυτά που έχω ζήσει/κι ελπίδα να 'χα να σωθώ/πόνος δε θα μ'αφησει.*
γιατί ο πόνος ο σκληρος/που μπηκε στην καρδιά μου/αιτία δεν έχει τη φθορα/του χρόνου τη μεγγενη/μα τη ζωή που πρέπει νά/διαλεγει,να πηγαινει.*
Μία εικόνα κολασης/θα είχα στη ψυχη μου/σαν πονεμενο οραμα/στα <<γερασμενα>>χρόνια/σκοτάδι θα 'πεφτε βαθύ/στου κόσμου τα αλωνια.*
Ας ήταν κάθε λογισμος/
/λυτρωτικος να ήταν/αμφιταλάντευση καμια/(να έχω ακόμη σερμαδια)/γλύκα στα φιλοκαρδια/ αμφιβολία ούτε μια/μήτε ζωή πικρή κι άδεια.*
Να μη σκέφτομαι διαρκώς/(πως όλα αλλιώς μπορούσαν)/πως κάθε μια επιλογή/ας ήτανε για την ψυχή/για να μπορέσει να σωθεί/στο νου alert να μην ηχεί/ και η ζωή να ευοδωθεί.*
Και ξυπνητος να έκανα/ταξιδι προς τη λήθη/σ'ανθρωπινη υπόσταση/(ωφελος μη με φτάσει)/ομορφια να μη ποθώ/μαζί με πνεύμα να πετώ/με ουρανό να ενωθω.*
Μα πάλι όπως θα πετώ/(κι ακροβατω στον ουρανό)/φοβάμαι μήπως νιωσω/τον άγγελο να μ'ακουμπα/την χάρη να με φτάνει/με της αγάπης σου φτερά/(σαν γύρω πάνω σου ξανά)/η ψυχη μου θ'ανασανει.*

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου