Ήλιε μου.... Νίκος Δημογκότσης.

Την στιγμή που στην αυλαία της χαραυγής
εισέρχεται ο ήλιος,
παύουν οι κωδωνοκρουσίες των άστρων
και μία μουσική κατακλύζει
την πνοή των λουλουδιών.
Και μισανοίγονται τα χείλη,
και άρωμα διασκορπίζεται,
σε όλα τα παράθυρα της γης,
η ωραιότητα να εισπνευστεί
της Δικαιοσύνης του...
Ήλιε μου ! δαμασκηνό σπαθί
του ουρανού, φώτιζε
του νου, το τσακισμένο τρεχαντήρι,
στο νησί της Ύπαρξης να μπει,
κι εκεί να μείνει...
Το παραμύθι της ζωής,
απ την αρχή να δένει και να λύνει...

(Αφιερωμένο στην εκλεκτή ποιήτρια και φίλη μου Λένα Σαρή!!
Λένα μου, να είσαι πάντα καλά, και να δημιουργείς θαυμαστά !!!)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου