Την κρατώ στα χέρια μου.
Ασπρόμαυρη φωτογραφία,
αποξεχασμένη στο συρτάρι.
Το πρόσωπό σου αχνοφαίνεται.
Αυτό με πονά, το ξεθώριασμα!
Όχι που δεν ξεκρίνω την μορφή σου.
Όχι! Το άλλο ξεθώριασμα,
της αγάπης μου για σένα.
Άρχισε να θαμπώνει.
Ο πόνος καταλαγιάζει.
Τα δάκρυα πάγωσαν.
Η αφή νεκρώθηκε.
Ψάχνω την μυρουδιά σου!
Η όσφρηση με προδίδει.
Ιχνηλατώ την θωριά σου!
Μα σκιά και ξεφεύγει.
Πώς νοιώθω;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου