"Λέξεις και πράξεις έρχονται σε αντίθεση με τον εαυτό τους
κάνοντας τις σκέψεις να επιστρέφουν...
Κορμί και ψυχή πλένονται στην βροχή.....
Είχαμε τα πάντα, αλλά με διαφορετικούς τρόπους....
Θα πω ένα τραγούδι.......
Μπορείς να ξεχνάς?
Εγώ όχι...........
Ξύπνα.
Θυμήσου.....
Μετά τα όσα περάσαμε... μπορείς να ξεχάσεις
ένα όνομα? Ένα πρόσωπο και μια ψυχή? Μια ανάμνηση?
Εγώ όχι.......
Ίσως να έχασα μία "θέση" και το μυαλό να μπερδεύτηκε...
αλλά θυμάμαι τα πάντα...
Γιατί όταν βρίσκομαι στα χέρια σου όλα είναι πάντα εντάξει.....
Ενώνονται πράξεις και λέξεις... και τότε μπορείς να καταλάβεις
ότι όλα είναι δυνατά.....
Μέσα από ένα φιλί, εγώ μπορώ να επαναλαμβάνω το όνομά σου
με τον ίδιο ρυθμό που πέφτουν οι σταγόνες της βροχής........
Άκουσε το τραγούδι........
Μιλάει από μόνο του μέσα σε μία εκκωφαντική σιωπή αφήνοντας
την δική του μελωδία με λέξεις από την καρδιά.....
Δεν θα μπω σε καμία ουρά για την ευτυχία....
Ευτυχία είναι το "μαζί"......
Θα μπω στην ουρά για την αλήθεια και για εκείνα τ' ανείπωτα
σ'αγαπώ.... γιατί αυτό είναι το κύριο σημάδι της εξέλιξής μας....
Να μπορούμε να βιώσουμε συναισθήματα......
Δώσε μου την νύχτα που μου χρωστάς....
Κοίτα.....
Η βροχή δυναμώνει......
Ακόμα κι αν κρυώνω, ξέρω πως η αγάπη πάντα επιστρέφει
και φέρνει στην ζεστασιά πίσω ξανά...
Θα σταθώ στην σειρά λοιπόν για την αγάπη.....
Ίσως κάποιο βράδυ Χριστουγέννων....δεν ξέρω...
Δώσε μου αυτή την νύχτα...
Κι ας βρέχει.....
Υπέροχο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Κύριε Χαραλαμπάκη..
ΑπάντησηΔιαγραφή