Κοιτώ γύρω μου μια παγωνιά
διαπερνά το κορμί μου.
Δεν είναι από το κρύο, όχι...
Είναι από το πρωτόγνωρο
που αντικρίζουν τα μάτια μου.
Μαγαζιά κλειστά... βιτρίνες σκοτεινές,
τα γέλια των παιδιών στους δρόμους άφαντα.. ερημιά παντού.
Οι ετοιμασίες για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι όλα έτοιμα,
μυρωδιές ξεχύνονται στο σπιτικό,
όμως κάτι λείπει...
λείπουν κάποια πρόσωπα φέτος.. κάποιες αγκαλιές λιγότερες...
άλλες που θα τις νιώσουμε σε λίγο καιρό και άλλες ποτέ ξανά...
Μια χαρμολύπη δεσπόζει στις ψυχές μας και μια ευχή
που πηγάζει από τα βάθη της καρδιάς μας, το αστέρι
της γέννησης να φωτίσει, για να γίνουν πράξη,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου