Αντίο φίλε... Κτενά Ρούλα.

Σαν ρόδι κόκκινο θα σπάσει
Χίλια κομμάτια η καρδιά μου
Στου νέου χρόνου τα κιτάπια
Θα γράψω τα παράπονά μου.
Άλικο χρώμα το μολύβι
Λευκή σελίδα θα ματώσει
Όλα όσα φύλαγα κρυμμένα
Θα γράψω πριν να ξημερώσει.
Στης μαύρης λήθης το πηγάδι
Θέλησα όλα να τα ρίξω
Ακούω τραγούδια και δακρύζω
Πίνω και στα παλιά αρμενίζω
Καπνίζω σέρτικο τσιγάρο
Και την παρέα μας θυμάμαι
Τα είχες βάλει με θηρίο
Μ'αφησες μόνο να σαλπάρω.
Έφυγες φίλε μου μια νύχτα
Δεν πρόλαβα να πω αντίο
Τον κύκλο έσπασε ο χάρος
Και εγώ παλεύω με το κρύο.
Αντίο φίλε μου για λίγο
Ώσπου ξανά ν'ανταμωθούμε
Μη μου θυμώνεις που λυγίζω
Πες στον κυρ Πέτρο θα βρεθούμε..
Κτενά Ρούλα
Οφείλω να εξηγήσω ότι το ποίημα είναι αφιερωμένο σε όλους που χασαμε κάποια στιγμή κάποιον αγαπημένο φίλο νικημένο από αρρώστια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου