Φοβήθηκες τους Δαναούς
Και εκρυψες τα δώρα
Προσκυνητάρι στους ναούς
Το δάκρυ απ' την μπόρα
Ειν η αγάπη μια σκοπιά
Τα νούμερα αλλάζουν
Και πως να χτίσεις στα Γιαπιά
Τα όνειρα σαν ρημαζουν
Ξέρω χαρίζουν αγκαλιές
Και ύστερα σε βρίζουν
Στην πλάτη σου χίλιες ξυλιές
Και οι πληγές σαπίζουν
Δε με φοβιζεις! η καρδιά
δικά σου έχει σημάδια
μα όπως τα μικρά παιδιά
σιχαίνομαι τα βράδια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου