Σούρουπο,ένθεος οίνος κι ο έρωτας,μαζί μας.
Η μύηση κι η αναγέννηση της ύπαρξής μας.
Πάλλεται εντός μας,η εσωτερική μας ανθρωπιά.
Τρέχει στις φλέβες μας αθάνατο κρασί
και όχι αίμα.
Η φλόγα του,ζεσταίνει το κορμί.
Ξεχείλισε το φως και έγινε τραγούδι.
Αγκάλιασε τους πόθους μας και έγινε λουλούδι.
Μακρυά από την λήθη ο νους.
Έξω απ'τον θάνατο η ψυχή.
Χρυσός λόγος η συγνώμη μας.
Καλύτερη εκδοχή του είναι μας,η συγχώρεση.
Άφθαρτο και ακατάλυπτο το νόημα της ίδιας
της ζωής μας,όταν την ψυχή μας
στολίζουμε με ομορφιά και μεγαλοπρέπεια.
Όταν η στάση μας πάνω στη γη έχει αξιοπρέπεια.
Όταν ακολουθούμε τον δρόμο που οδηγεί
στην επιθυμητή χαρά μας.
Το σούρουπο,ο θείος οίνος,ο έρωτας
ΕΥΑ ΜΗΛΙΟΥ
Ποιήτρια-συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου