Η μέρα σώθηκε
παίρνοντας τον άνεμο μακριά
κι η νύχτα μαχαίρι κοφτερό
πέφτει πάνω στο μαλακό χιόνι.
.
-Έλα να παίξουμε χιονοπόλεμο
το χιόνι είναι κρύο
σαν τις καρδιές μας
θα περάσουμε όμορφα,
έλα
.
-Θα περιμένουμε μόνο να βγει το φεγγάρι,
τις παγωμένες νύχτες
αφουγκράζομαι τη σκιά του να σεργιανίζει
μ'ένα καρφί στην καρδιά
στ' ουρανού την ανοιχτή πληγή
και κράζει τ'αδέρφια του τ'άστρα
για συντροφιά
.
-Α, να που φάνηκε
κοίταξε πως κρέμονται πάνω του
οι παγωμένοι χρόνοι μας
δες στο ψυχρό του φως την ομορφιά
των ατελέσφορων ερώτων
δες την,
ύστερα από λίγο δε θα βλέπεις
παρά τα χνάρια σου πάνω στο χιόνι,
ότι θα έχει απομείνει
αγναντεύοντας τον κόσμο
με το τρομαγμένο βλέμμα
του ελαφιού
που σπίτι δεν έχει
στο δικό του απέραντο δάσος.
.
Ας πάμε κοντά του,
για την γενναιότητα του
θα κλάψει η μοναξιά μας
και για τα τόσα όνειρα
που έπεσαν νεκρά
μέσα στη νύχτα
γιατί δεν γνώρισες ποτέ
τις φεγγαρόφωτες στράτες
της ψυχής μου
~Άννα Γεωργαλή~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου