Μάζεψα τις ελπίδες μου
ξερόχορτα ντανιασμένα σ' ένα χωράφι
απόκαμα να περιμένω ελευθερίες και τάματα.
Όταν σκοντάφτει τ' άλογο του λένε "τύφλα"
έτσι αμέριμνα πέρασε και τούτος ο χρόνος,
εξώδικα στις δίκες της αγιοσύνης.
Και μια περιουσία χαρτιά με ποιήματα
όλα αδόκιμα και λιτά
να περιμένουν με το σταυρό στο χέρι.
Ο κόσμος πέρασε πλάι μου και μ' έχασε
Ακόμα λειτουργούν οι εκκλησίες άδειες
οι δρόμοι γεμάτοι με κατήφεια
ξεπροβοδίζουν τις άσχημες χρονιές προσμένοντας
μια επιείκεια που εκείνοι δεν έδειξαν ποτέ.
Μάζεψα τις ελπίδες μου
ξερόχορτα καμμένα σ' ένα χωράφι.
Αύριο θα είναι μια καινούρια αρχή
Τουλάχιστον ας ξεδιψάει ο έρωτας.
Ερήμην προσδοκιών και προσδόκιμων
Ευτυχώς υπάρχει ο έρωτας
να μας ανεβάζει στο υπέρτατο βάθρο
μακριά από τον βόθρο της υπεροψίας τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου