Γράφω λέξεις γυμνές κι ο αέρας φαρμακερός
τις ξεφτίζει σε μικρές
ντελικάτες λωρίδες.
Περνούν ανάμεσα στα κενά των φωνηέντων
θρυμματίζονται... σκορπίζουν...
μαύρα μάτια με κοιτάζουν κάτω από το χιόνι.
Όταν τις ψάχνω δεν είναι παρά οι ίσκιοι τους.
Δεν είναι εκεί.
Δανείζομαι εικόνες
υποκαθιστώ τα φωνήεντα.
Δανείζομαι φως
υποκαθιστώ τα σύμφωνα.
Πεταλούδα με φτερά από κερί λιώνω
Κόκκινο του σιδήρου το αίμα μου
σταγόνες από άρωμα οι αναμνήσεις μου
ώριμα δάκρυα
ψίχουλα για τα πουλιά
ανάμεσα στα σκελετωμένα κλαριά των ονείρων μου.
Γυναίκα με γέρικα μάτια
μαζεύω τα πικρά φρούτα του πόνου μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου