Η βροχή... Carpediem Roza.

Ο ήχος της βροχής χτυπάει απαλά το τζάμι.

Και αυτός ο ήχος ,

είναι ίδιο με το βλέμμα μου χαμένο μακριά.

Μα μέσα η ψυχή μου θέλει πολλά να πει,

και αυτή η βροχή δεν με αφήνει..

και η φωνή δεν βγαίνει.

Να φωνάξω για όλα αυτά που μένουν κρυμμένα καλά,

και βγαίνουν μόνο με την βροχή..

Κάθε σταγόνα βροχής, και ένα όνειρο, μια επιθυμία,

μια αγκαλιά, ένα φιλί, μια αγάπη...

Και η βροχή συνεχίζεται και όσο δεν σταματάει

έχει συνοδό τα δάκρυα μου..

Αλλά ένα είναι σίγουρο ποτέ δεν κρατάει για πάντα η βροχή,

και μετά θα υπάρχει ουράνιοτόξο...

Carpediem Roza

.