Οι ώρες πια σα στοιχειωμένες περιμένουν
οι αισθήσεις του κορμιού έχουν νεκρώσει
πικρές στο χρόνο οι αναμνήσεις μένουν
τα δάκρυα στο πρόσωπο έχουν παγώσει
το τέρμα μιας δειλής αγάπης πλησιάζει
η λάμψη της χαράς στα μάτια ξεθωριάζει.
Τα ροδοπέταλα της αυγής ματώνουν
τα χείλη απ' την έλλειψη διψούν
όμορφα λόγια που κάποτε σκλαβώνουν
γίνονται δράκοι που αχόρταγα μισούν.
Εικόνες έρωτα σφοδρές χτυπούν
τη δύστυχη καρδιά για να πονέσουν
τα αισθήματα ασάλευτα ψυχορραγούν
μια νεκρική ακολουθία να τελέσουν
στ' άδυτα μονοπάτια πρώιμου χωρισμού
κει έσταξε η θλίψη τ' αποχωρισμού.
Τα ροδοπέταλα της αυγής ματώνουν
τα χείλη απ' την έλλειψη διψούν
όμορφα λόγια που κάποτε σκλαβώνουν
Μάντυ Τσιπούρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου