Όπως πειρασμός και παράδεισος μαζί. Ή αλλιώς μια έκπτωτη Εύα
ενός παράδεισου που δεν γύρεψε ποτέ.
Η Εύα ακούμπησε τα λεπτά της δάχτυλα επάνω στα πλήκτρα
τόσο τρυφερά, λες κι άγγιζε ένα τρομαγμένο σπουργιτάκι.
Είχε χαθεί στην μελωδία και στις νότες και σε ένα όνειρο
ακαθόριστο χωρίς σχήμα και μορφή.
Ο Πέτρος ήθελε να την αγκαλιάσει και να αφήσει δυό φιλιά
απαλά στους γυμνούς της ώμους. Μα τέτοιοι πόθοι και τέτοιες
επιθυμίες μοιάζουν με θηρία ανήμερα που εξοντώνουν όποιον
Από Το κρεσέντο ενός κύματος Εκδόσεις Όστρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου