Να θεωρείς τον κάθένα να ναι καλός σαν την καρδιά και την
ψυχή σου ,καιροφυλακτούν άγγελοι με δαιμονικά πρόσωπα ,
που αναζητούν τα δικά σου στοιχεία , να τραφούν και να
ενδυναμώσουν , απ τις δικές σου αβεβαιότητες.
Να ζεις σ έναν κόσμο που πιστεύεις πως θέλει το καλό σου, αλλά
αντίθετα ,μόλις κάνεις να γυρίσεις λίγο ,ελάχιστα το κεφάλι σου,
έχουν πάρει το φτυάρι και σ ανοίγουν περιχαρείς το λάκκο σου .
Να τα βλέπεις όλα ρόδινα κι αναλογίσουν στους κύκλους που
κάνει το τσιγάρο σου όταν δεις τα σήματα καπνού, να
διαγραφονται σχήματα ,σχέδια ,που εσύ ίσως και τα καταπατάς ,
μπροστά στο φλογοβόλο σπινθήρα του αναπτήρα σου ,
ξανά και ξανά .
Να γεύεσαι τις ηδονές και τις χαρές ενός κορμιού ,που χει
πεθάνει μέσα σου και δε λες να δεις και να το αναστήσεις ,
παρά θες να του χαρισεις κάποιες στιγμές ξεφαντώματος
της σάρκας σου .
Να ωρίεσαι μέσα απ τις κραυγές και τις βαρύκοες αποδοχές των
δικών σου διαμαρτυριών και των δικών σου σημάτων ,είτε Μόρς
είναι αυτά ,είτε μέσω του καπνού ,διοχετευοντας περίσσια
νικοτίνη μέσα σου και σκοτώνοντας κάθε προσπάθεια ,για
επανεκλογή των νόμων και των διαταγών ,που εσύ επιβάλλεις ,
χωρίς να σκεφτείς , πως ελεύθερη είναι κι ότι θέλει κάνει ,
Αννα Ζανιδακη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου