-Ακούς;
- Όχι!Τι είναι;
- Το αεράκι της θάλασσας. Άκου......
- Μου θυμίζει τότε που φτιάχναμε καραβάκια από το καύκαλο
της σουπιάς και βάζαμε
για κατάρτι ξυλαράκια από την παραλία και για πανί
χαρτοπετσέτες που μας έδινε
ο ταβερνιάρης . Μαζί με το αεράκι, φυσούσαμε κι εμείς
να φύγει...να χαθεί στον
ορίζοντα.... θυμάμαι!
- Μύρισε τώρα την αύρα της !
- Μυρίζει αρμύρα και ... δεν ξέρω. Πώς να το πω;
- Μυρίζει ξενοιασιά! Προσμονή! Μυρίζει έρωτα!
- Έρωτα;
- Πολλές φορές αναρωτιέμαι για τα βέλη του έρωτα.
Ποιον στοχεύουν; Γιατί η μυρωδιά
καθορίζει τις ερωτικές στιγμές; Πώς γεννιέται ο έρωτας;
Μετά κοίταξα την πλάση γύρω μου.
Όλες οι αισθήσεις μου γέμισαν κάτι πρωτόγνωρο,
μεθυστικό, απροσδιόριστα θεϊκό!
Είναι ο μικρός θεός,που ρίχνει τα βέλη του στη φύση και την
ανασταίνει, για να μπορεί αυτή να δημιουργεί αρώματα,
χρώματα και ήχους!
Τ' ανακατεύει μετά με ένα αρχέγονο συστατικό
και πλάθει Πλάσματα!
- Ποιο είναι αυτό;
- Το πάθος! Η έκρηξη της δημιουργίας! Η φωτιά ,
που ο Προμηθέας θέλησε τόσο πολύ να δώσει
στους ανθρώπους. Για να μπορούν να εναρμονίζονται
με τη φύση και να ποτίζονται με έρωτα.
Χωρίς αυτό , ο έρωτας ανύπαρκτος.
- Όλοι μπορούμε να ερωτευτούμε με πάθος;
- Όχι. Μόνο εκείνοι που ακούν και μυρίζουν τη φύση!
Όταν μυρίζεις μόνο τον εαυτό σου
μένεις ανέραστος και στεγνός από αισθήματα.
- Νομίζω πως όλοι αγαπούν και αναζητούν τη φύση.
- Φίλε μου καλέ, δεν αναζητούν όλοι τη φύση.
Κάποιοι τη χρησιμοποιούν μόνο για επίδειξη.
Άοσμοι όμως γυρίζουν στο σπίτι τους και λούζονται
τη δική τους βρομερή μπόχα! Και την
σκορπίζουν σ' αυτούς που πλησιάζουν κοντά τους.
Μακριά από αυτούς . Η δική σου μυρωδιά
θα χαθεί, θα πάψεις να είσαι ο ίδιος. Φύγε!
Γύρνα στην πηγή σου! Πιες, λούσου και χάρισε
τ' αρώματά σου παντού! Μοιράσου φίλε μου τον έρωτα,
όπως η φύση.
Ο έρωτας είναι μοιρασιά! Βλέπεις;
- Τώρα ,ναι! Βλέπω μυρωδιές και ήχους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου