Δύναμη... Δέσπω Πηλαβάκη.

Αμαρτωλή τζιαι άπρεπη λαλούν

πως ένι η αγάπη η δική μου

για τούτον τζι εβαώθηκα τζιαι ζιω

γρόνουν πολλούς μέσα στην φυλακήν μου

Να μεν θωρώ τα μούτρα κανενού

ο πόνος να μεν σφάζει την ψυσιήν μου

έτσι τζι αλλοιώς μες την καρκιάν μου κατοικάς

τζι ούτε λεπτόν εν με αφήννεις μανισιήν μου

Μες τούντον κόσμον ποιός εν άξιος δικαστής

για την αγάπην μου να με καταδικάσει

δύναμην μούδωσεν πολλήν τούτη η ζωή

να αναγύρω τον ντουνιάν τζι ούλλην την πλάση

ΔΕΣΠΩ ΠΗΛΑΒΑΚΗ