Πραγματικά δε 'ξέρω' τι είναι η ποίηση ούτε πως
μου κατεβαίνουν όλες αυτές οι λέξεις από το κεφαλι μου .
αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι :
πώς οταν γράφω χάνομαι στον κόσμο των λέξεων .
εκεί είναι που σταματάει ο χρόνος
και είμαι τελείως μόνη μου .
Εγώ και οι λέξεις
Εγώ και οι σκέψεις μου
Εγώ και οι σημειώσεις μου
Όλοι λένε :
γράφω για εκείνον/η και πάει λέγοντας .
Εγώ πάλι θα πω :
γράφω μονάχα για μένα κ τη ψυχή μου .
την λύτρωση μου από όλες αυτές τις λέξεις
που 'βαραίνουν ' το μυαλό μου και τη ψυχή μου .
Γράφω για την σιωπή μου
την μοναχικότητα μου
την αγάπη μου προς τις λέξεις .
τον έρωτά μου προς τη γραφή.
ακόμα και την ήττα μου αν χρειαστεί .
έτσι είναι ,,όλα μέσα στη ζωή είναι
Ναι ναι ακόμα και για τον θάνατο .
Γιατί ο θάνατος είναι :
η σφραγίδα της ζωής μας ως τώρα ,
πάντα μιλάω για τη στιγμή ...
όχι για την αιώνια Ζωή.
αυτην κανείς δε την έζησε
κανείς δε μπόρεσε να μας την διηγηθεί.
μιλάω για την τώρα στιγμή ,κι όχι την επόμενη , αυτήν
δε ξέρω άν θα την ζήσω , μου είναι άγνωστη όπως κι η Ζωή
κ το μέλλον , μου είναι άγνωστα .
Γράφω για την καθημερινότητα και τις μικρές στιγμές
που γεμίζουν την καθημερινότητα μου .
Αυτή είναι η Ζωή.
Η καθημερινότητα μας με όλες τις στιγμές μαζί ....
ή τη κάθε στιγμή ξεχωριστά ,
που κάνουν το ολοκληρο.
Πολλές φορές αμφιβάλω για μένα κι αναρωτιέμαι ; Ποια είμαι ;
Η αμφιβολία όμως αφορά εμένα
Η αμφισβήτηση αφορά τους άλλους
δικό τους πρόβλημα .
Από λογο σε λογο υπάρχει μεγάλη
διαφορά ....
δε είναι όλα τα λόγια ίδια
και δε έχουν την ίδια βαρύτητα όσον αφορά την έκφραση τους .
οι λέξεις έχουν τεράστια δύναμη αν φυσικά τις τοποθετήσεις
σωστά κ στο χρόνο που πρέπει .
μπορείς κάλλιστα να παίζεις με τις λέξεις , αλλά δε μπορείς
να παίζεις με το νόημα των λέξεων .
εκεί χάνεται το παιχνίδι της γραφής .
χάνεται η βαρύτητα των λέξεων .
η υπερβολή στις λέξεις πάντα τρομάζει
η καθαρότητα των λέξεων πάντα μένει .
φτάνει να ξέρεις να ξεχωρίζεις την καθαρότητα από την βρωμιά.
Όταν μιλάς καθαρά κι ολοκληρωμένα
τότε μπορείς πράγματι να γράψεις κ σωστά κι αληθινά .
δε είναι όλοι για όλα
ακριβώς έτσι είναι με τις λέξεις .
Οι λέξεις κ τα λόγια
είναι όπως με τα κρασιά .
ότι η πηγή του κρασιού είναι το σταφύλι
όμως τα κρασιά είναι πολύ διαφορετικά το ένα με το άλλο .
Έτσι είναι και η ποίηση και οι ποιητές
Έτσι είναι και η λογοτεχνία
πολλές είναι οι λέξεις
πολλές είναι οι σκέψεις
αλλά όλα προέρχονται από τον λόγο
και το πως τα τοποθετεί κανείς .
Ο λόγος είναι αυτός που καθορίζει τις λέξεις !!!
κι όχι οί λέξεις τον λόγο .
Ο χρόνος είναι αδαμαστος είναι σαν ένα παιδί
που παίζει ανέμελα χωρίς να τον νοιάζει ο χρόνος .
Όταν γράφεις σταματά ο χρόνος .
δε υπάρχει χρόνος στη ποίηση .
εκεί είσαι εσύ και οι σκέψεις σου .
εσύ και οι λέξεις .
εσύ και η γραφή σου .
Όταν τελειώσει αυτό που γράφεις και βεβαιωνεσαι
ότι αυτό που γράφεις έχει τελειώσει. ..
τότε εκεί αρχίζει πάλι ο χρόνος της πραγματικότητας .
επιστρέφεις δλδ....στην πραγματικότητα του παρόντος.
Πολύ μεγάλο ρόλο στη ποίηση παίζουν οι σημειώσεις της στιγμής.
είναι η πολλη δουλειά που θα κάνεις με τις λέξεις .
το πολύ διάβασμα που χρειάζεται
γαι να μπορείς να γράφεις..
να μην αναπαυεσαι ότι τώρα τα ξέρεις όλα .
τη στιγμή που αρχίζεις να το πιστεύεις αυτό.
.....την ίδια στιγμή έχεις χάσει την πίστη σε όλα όσα ήξερες .
δε τελειώνει ποτέ η γνώση .
δε τελειώνει ποτέ η γραφή και οι σκέψεις .
Η ποίηση σκαλίζει τα πάντα σε βάθος
η ποίηση δε έχει ερωτήσεις ,μόνο απαντήσεις .
δε ρωτά , ερευνά .
Όλοι οι αναγνώστες μεσα από την ποίηση βλέπουν κατά
κάποιο τρόπο την ζωή τούς σε επανάληψη μέσα από τις λέξεις.
Αυτή είναι η ποίηση .
το ίδιο ισχύει και για τους ίδιους τους ποιητές .
Άλλο το διήγημα μιας ιστορίας που άκουσες ,
κι άλλο η ποίηση.
Αλλο το μυθιστόρημα κι άλλο η ποίηση .
Η ειλικρίνεια δεν είναι παντα καλη
μάλλον η ανειλικρινια έχει σώσει πολλές καταστάσεις
Ο ειλικρινής άνθρωπος πάντα χάνει .....
δε υπάρχει ισορροπία στην ειλικρίνεια. ...
Η χειρότερη ποίηση είναι :
Όταν τραυματιζεις τις λέξεις .
η κακή χρήση των λέξεων .
Οι λέξεις αναπνέουν κ μιλάνε μέσα από τον ποιητή ,
που θα δώσει ζωή κ νόημα σε κάθε λέξη όσο μικρή και να είναι.
φτάνει μια μονάχα λέξη να χάσεις το νόημα του ποιήματος ...
Γράφω για να με θυμάμαι
γράφω για να μην ξεχνάω
γράφω για να ζω
γράφω κ παίζω με τις λέξεις
χωρίς να τις ανακατεύω ή να τις προσβάλλω .
Γράφω κ θέλω όλοι να γνωρίζουν τη ψυχή μου και τις αλήθειες
που κρύβω εκεί μέσα .
γράφω για να ταξιδέψω τον αναγνώστη σε μέρη που δε μπορεί
να πάει με τα πόδια .
γράφω κ ζωγραφίζω πίνακες με λέξεις σε έκθεση λογοτεχνίας..!
Μαριάννα Κοκεδήμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου