Μελισταλακτη νεράιδα μου
Σε ζήλεψαν τα αηδόνια
Από τις ερημιες, τις ποταμιες σε χώρισαν
Να σε βλέπουν δεν μπόρεσαν
Σε πόλεις σε εξόρισαν
Πού να 'ξεραν πόση χαρά μας δώρισαν!
Κι έτσι οι άνθρωποι
Απ' τα παλιά τα χρόνια
Μπορεί και αιώνια
Θα υμνουν τις διωγμενες νεράιδες
Γιώργος Δ. Σταυρόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου