Μια εικονική φαντασία
καταντήσαμε να ζούμε.
Σαν μία παλαιά ταινία που τρεμοπαίζει
και η φωνή της όσο πάει
και χάνεται.
Προσπαθόντας να βρούμε την
ποιότητα αλλά όσο πάει
και γεμίζει φθορές.
Και ένα είδολο μέσα μας
που απλά προσπαθούμε να αντιγράψουμε
χωρίς επιτυχία.
Ας ζωντανέψουν ξανά οι
αισθήσεις για
να ανταμώσει το
αληθινό!!!
Τα ωραία είναι για να τα ζούμε.
Όχι να τα αναζητήσουμε.
Προλαβαίνουμε,πριν μπει
Ιωάννα Καγκαρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου