Της πατρίδος μου η σημαία,
δεν είναι μόνο ένα πανί
Είναι με αίμα ποτισμένη,
είναι φλόγα, είναι ψυχή.
Έχει πάρει απ'το γαλάζιο
του πελάου και τ' ουρανού
Κυματίζει στον αγέρα,
είναι ιδέα μέσ' στο νου.
Σάν ξωκλήσι αγιασμένο,
έχει κάτασπρο σταυρό
Ήρωες την προσκυνούνε,
σάν τόν ίδιο τον Θεό.
Στον αγώνα πάντα πρώτη,
λάβαρο για λευτεριά.
Ματωμένη, πληγωμένη,
προσευχή και Παναγιά.
Της πατρίδος μου η σημαία,
γαλανόλευκη Ελλάδα.
Πάντοτε θα μας ενώνει,
θα είναι της καρδιάς η δάδα.
Κτενά Ρούλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου