Αόρατο χέρι τραβάει την πρίζα του πλανήτη
Τακούνι στιλέτο χτυπάει και σκοτώνει ρυθμικά
Φωλιά βουβής κραυγής θανάτου είναι το κάθε σπίτι
Ένα μεγάλο STOP σκεπάζει το σύμπαν σταδιακά.
Και συ ΑΝΘΡΩΠΕ σιωπηλός κοιτάς τα "θαύματα " σου
Στον καθρέφτη μπροστά στέκεις, ρωτάς πως έφτασες εδω;
Τι να πει κ'αυτος, σε βλέπει, γελάει και βρίζει
Ανικανε, αχάριστε, μικρε- σε λεει- και τρελό.
Μονος εσύ τα έφτιαξες και τώρα αναρωτιέσαι
Κοιτάξου στον καθρέφτη, κλάψε, στον εαυτό σου πέστα
Έκανες τις θάλασσες βουνά, σκότωσες τον αέρα
Αμαλία Κέντρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου