Θάλασσά μου να σε πω
δικιά μου λησμονιά, σαν το κύμα
μ' ακουμπάς, τ' άρωμά σου με μεθά, με τη
σκέψη σου εγώ νιώθω πως τ' αστέρια κατεβαίνουν
χαμηλά!
~~~~~
Κάτι νύχτες με φεγγάρι
κι οι στιγμές μιλούν ψιθυριστά,
μια βραδιά χαμένη πάλι πάλλεται
η ψυχή μου νοερά!
~~~~~
Και ο νούς σαν να φόρεσε
φτερά, χάνετε πετά σαν τα πουλιά,
μιας νύχτας όνειρα κι η μορφή σου μου χαμογελά,
λάμπει μέσα μου η ελπίδα πως τα όνειρα θα βγουν
αληθινά!
~~~~~
Άραγε τι κρύβει τ' όνειρο
το φτερούγισμα στη καρδιά, ξέμπαρκο
καράβι ο νούς η αφέλεια να πιστεύει πως
θα' ρθεις στα ξαφνικά!
~~~~~
Μάγισσα η νύχτα το μυαλό
σαλπάρει μακριά στ' ουρανού τα κάστρα
τα φανταχτερά, ταξιδιάρικη ψυχή μου μάταια
είναι όλα σαν το ηφαίστειο που καίει ότι
η λάβα του ακουμπά!
~~~~~~
Ναι βυθίστηκα κι απόψε
στου κορμιού σου τ' ανοιχτά,την ανάσα σου
ζητούσα του βυθού σου τη φωλιά, τα βεγγαλικά σου
μάτια τα επιθυμητά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου