Με φοβίζει η άνοιξη ,
ανοίγει παντού τα άνθη της
κι η καρδιά μου
δεν μπορεί να κρατηθεί ,
ανοίγει τα φτερά της και ταξιδεύει ...
Ασυγκράτητη
κάνει ταξίδια αστραπής ,
στο χθες , στο τώρα ,
στο αύριο , κι εγώ ,
πως να την συγκρατήσω
στα ξέφρενα ταξίδια της ,
που παίρνει μαζί της το παιδί
που έχω στην καρδιά μου
κι εμένα με κοιτάζει σαν ξένη ...
Γι αυτό σου λέω
με τρομάζει η άνοιξη ,
φοβάμαι τα λάθη ,
μα και τα σωστά , ποιος τα κρίνει ,
που δεν μπόρεσα ποτέ
να συνφιλιωσω ,
την καρδιά με το μυαλό ...
Κι άλλες φορές
αγαπώ την άνοιξη ,
γιατί με πάει πίσω
στην παιδική μου ηλικία
και ξανά γίνομαι παιδί ,
τίποτα δεν φοβάμαι ,
κι αγαπώ όλο τον κόσμο
Elena Grammenou mavroidi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου