Ανθρώπινα χέρια... Αναστασία Κουτσούκου.

Μέρωσε ψυχή μου και χάιδεψε τα βότσαλα,

που μοιάζουνε δεμένα με το φλοίσβο.

Μάγεψε της φύσης,τ' άγριο βλέμμα.

και καν'το αγιοκέρι,

στης Παναγιάςτην πονεμένη όψη.

Μίκρυνε το βάρος τούτου του Σταυρού,

που χέρια ανθρώπινα και σταθερά,

κατάφεραν να φτιάξουν!

Χωρίς ντροπή με ανάσα ήρεμη

και δίχως Ερινύες.

Δες τη γύμνια

της ψυχής των Φαρισαίων...

καθώς το πρώτο τους καρφί

στο Άγιο Σώμα Του, φυτεύουν.

.

Δώσε τη μάχη σου ψυχή μου

καθώς πονάς σ' αυτή τη θλίψη,

στης προδοσίας το φιλί,

πέτρινο,το ντύμα που ταιριάζει..!

------------------------------------

Αναστασία Κουτσούκου-Κλεάνθη