Περιπλάνηση Αποθυμιάς... Νέλλη Κουμεντάκη.

Κάτι που έζησες
το σβήνει ο χρόνος αδρανεί,
να ξεχάσεις όμως δεν μπορείς, ακολουθείς
τα χνάρια του όσο κι αν ξεθώριασε έχει αντοχή!
~~~~~
Απόμακρό μου όνειρο
κι αν ήρθες πολύ κοντά, άργησες
μα σε συνάντησα, σ' αγκάλιασα σ' αγάπησα
μαζί σου συνταξίδεψα σ' αφουγκράστηκα τρυφερά!
~~~~~
Κι αναρωτιέμαι ξαναγιεννιέται
ο κόσμος μου, θεριεύουνε τα θέλω μου
κι αρχίζει η περιπλάνηση, τ' αγνάντι που' χα
χάσει ξενάρθε ξαφνικά!
~~~~~
Δεν σβήνει ο χρόνος τ' όνειρα
μα η συμπεριφορά, είναι κρυμμένα στις σιωπές
γεμάτα απο φωτιά,κι εγώ τ' σφιχταγκάλιασα τράβηξα
την περόνη και η έκρηξη επανέφερε βολές αναφοράς!
~~~~~
Κι εσύ ήσουν μέσα στ' όνειρο
στα μοναχικά μου δειλινά, γυρνούσες
στο μυαλό μου μ' άυλη μορφή συνειδητά, μες τα τραγούδια
σ ' ένιωθα, θαρρώ πως ήταν έρωτας κι αυτό το χτυποκάρδι
π' άρχιζε δειλά!
~~~~~
Δεν λησμονεί ο χρόνος
αυτό που αγαπάς, σ' ακολουθεί ζει μέσα
στ'αφανέρωτα, στα φυλαγμένα σου άτολμα σ' αναμονές
του χρόνου στο υπέρτατο της ψυχής μ' αποθυμιά!

Νέλλη Κουμεντάκη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου