Μεσα στου κοσμου την πορεια
λερωνονται τα περιστερια,
πλήγωνονται τα περιστερια,.
πεφτουν στη λασπη
διαμαντενια δακρυα,
μαραινεται το λιοφυλλο κλαδι
ματαια περιμενοντας να γινει
αυτο που ηταν ο προορισμος του!!!
Και τα ανθρωπινα επιτευγματα
περιοριζονται στις μηχανες.....
Που και που καμια αστραπη
δειχνει οτι ο ανθρωπος μπορει
ακομη ν αγωνιζεται!!!!
Μ αυτο δεν φθανει....
Πρεπει εκτυφλωτικο να ρθει το Φως
για να μας ξαναδωσει την αιγλη
που χασαμε,
το Φως που εμεις οι ιδιοι
πρεπει να το ξαναφερουμε
με προσπαθεια
με ονειρο και με καρδια,
Γραφτηκε στο Βολο το 1980
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου