Φυσάει πολύ μοναξιά απόψε και άνοιξε τα παράθυροφύλλα
της ψυχής μου.. Τα κρατούσα πάντα σφραγισμένα ,
για να μην μπορούν να βγουν έξω οι μνήμες και χαθούν..
Και μας βλέπω μαζί, με κρατάς σφιχτά στην αγκαλιά σου
και εγώ να χαμόγελω..
Αυτές τις στιγμές είναι τα μόνα που θυμάμαι από σένα,
γιατί δεν άφησες τίποτα άλλο.
Τα πήρες όλα μαζί σου.
Και όμως απόψε είσαι εδώ μαζί μου
Και ας έχεις φύγει.
Ένα δάκρυ τρέχει σιωπηλά και τα μάτια μου
Carpediem Roza
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου