Μυρίζει θάνατος... Κατερίνα Πήττα.

Άλαλοι καιροί/

Θρυμματισμένες Άνοιξες/

Πύρινα καλοκαίρια/

Σαρκοβόρες σκήτες ονείρων/

Αδειανές σπαρταρούν οι φωλιές/

Πύρινες γλώσσες αδηφάγες/

Φλόγες αναδεύουν της κόλασης τα σωθικά/

Οργισμένα σήματα

-φρυκτωρίες-

στων δασών τις κορφές/

Σφιχταγκαλιασμένα τα δένδρα/

άκου, πως τρίζουν τα δόντια

στο στερνό τους φιλί/

Φύλλα και κλαδιά, αναμμένα δαυλιά,

ανάμεσα σε "φυτρωμένα" σπίτια/

Πυρωμένα ακόντια, βολές στην καρδιά/

Δες live το στερνό τους ταγκό!/

Πλάσματα, ουρλιαχτά

της νυχτιάς νεκρική συντροφιά/

Πουλιά κυνηγημένα,

ερπετά...αποκαΐδια.../

Και τώρα που 'χεις επιλέξει

το θάνατο που σου αρμόζει,

τον ασφυκτικό,

πάρε βαθιά ανάσα.../

Η live μετάδοση, συνεχίζεται.../

Μα πρόσεχε!/

Μακριά απ' τις οθόνες τα παιδιά.../

Σκληρές εικόνες.../

Και κοίτα μη γυρέψεις ευθύνες.../

Δεν υπάρχουν πουθενά!/

Κατερίνα Πήττα 04/08/2021