Στις λιόπετρες σπάνε σα κρύσταλλα
οι ήχοι των κυμάτων
πιτσιλιές από πεφταστέρια προσκυνούν
τη γη της φλογισμένης άμμου
καθώς το ολόγιομο, πύρινο φεγγάρι
ρουφάει τις ανασαιμιές τ' ουρανού.
Οι ιριδίζουσες ατραποί που επιπλέουν
στην ασημόφωτη θάλασσα
οδηγούν στις νυχτερινές
αύρες παρασύροντας μαζί τους μυστικά.
Ένας πολύχρωμος ήλιος ταξιδεύει
με έλκηθρο σε ρουμπινί δειλινό
ώσπου τα χρώματά του να σβήσουν
στην αγκαλιά των άλικων νερών
για να δειπνήσει μαζί τους.
Είναι η ώρα που ηρεμούν οι θεοί
και ζωντανεύουν οι στίχοι.
Τότε που οι αναμνήσεις απείθαρχες
ξυπνούν και καλούν ξανά τα χαμένα όνειρα.
Τότε που η μυρωδιά της αλμύρας
παντρεύεται με την ευωδιά της αγάπης.
Τότε που όλη η πλάση υποκλίνεται
στην Παναγιά και τα δάκρυα πόνου
ψιθυρίζουν συγγνώμες.
Είναι τότε που ο Αύγουστος κάνει
πάντα νοσταλγικά την εμφάνισή του
1/8/2021 Μάντυ Τσιπούρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου