Αν... Nikola Painter.

Αν δεν υπάρχει δρόμος εμείς θα ανοίξουμε το δρόμο....

Σου είπα και εσύ απλά με ακολούθησες.

Δεν ήξερα που πήγαινα

Και η αγάπη σου μου έδειξε το φως..

Έλα κάτσε δίπλα μου στο όνειρο που χτίσαμε μαζί,

Κοιτάζοντας το Πέτρινο δειλινό που ζωγράφισαν

οι ενωμένες μας καρδιές...

Αν εκείνη η πρώτη αγκαλιά

Στη δική μου δεν είχε μείνει, στο σκοτάδι ακόμα

η ψυχή και η καρδιά μου θα ήταν βουτηγμένες.

Βαδίζω δίπλα σου στο φως θα είμαι εγώ το πνεύμα σου

και εσύ ομορφιά μου...

Μα ποτέ πιο πάνω από σένα, πότε πιο κάτω από σένα,

πάντα δίπλα σου αγκαλιασμένοι με του φεγγαριού

τον έρωτα που χτίσαμε μαζί.

Αν το βλέμμα σου δεν είχα αντικρίσει,

Τυφλός στης αγάπης τον καημό θα ήμουνα και πάλι.

Τον άνεμο τον ακούς τον βλέπεις τον αισθάνεσαι

αλλά δεν ξέρεις αν έρχεται η αν φεύγει...

Όμως ο άνεμος του δικού μου έρωτα ήρθε μία για πάντα

για να υπηρετεί τη δική σου την αγάπη.

Τίποτα δεν θα είχε η ψυχή μου γνωρίσει

Αν εσύ δεν είχες προσέξει

Την παιδική ψυχή μου.

© Nikola Painter