Ψυχές Σαπιοκάραβα... Κατερίνα Ηρακλέους.

ψυχές σαπιοκάραβα,
ψυχές σάπια φύλλα,
υπάρχουν άνθρωποι
που θέλουν να γιάνουν
να εξιλεωθούν,
να ξαναφτιάξουν
το σαπιοκάραβο
της καρδιάς που χτυπά,
να βάλουν το σωστό λίπασμα στην ψυχή τους,
όμως ο ιός του παρελθόντος ξυπνά μια μέρα,
αρχίζει να τρώει τα σωθικά
της νέας ζωής,
σαν δηλητήριο να κυλά στις φλέβες,
σαν Λερναία Ύδρα να κόβει τα κεφάλια
και ζωντανευουν άλλα τόσα!
δεν δικαιολογώ το έγκλημα,
δεν δικαιολογώ τα σκληρά ,
τα άκαρδα,
τα άσπλαχνα,
τα παγωμένα συναισθήματα
τον τρόπο που θανάτωσε τα σπλάχνα της!
η βαριά άρρωστη
ψυχή της
ήδη
ήταν 'νεκρη' από καιρό
σχεδίασε , έβαλε μπροστά το
έμμονο πάθος ,
της χρόνιας ασθένειας της!
δεν δικαιολογώ,
απλά διερωτούμαι
και
ταυτόχρονα επιβεβαιώνω ότι σε κάθε τέλος,
σε κάθε περίπτωση
' μένουμε με ανοιχτό το στομα'
για ανθρώπους δίπλα μας, λίγο πιο κάτω,
φίλους που ξοδέψαμε αλλα και ληστέψανε
χωρίς ίχνος σεβασμου
την δική μας ανθρώπινη πλευρά!
Μάρτης 31 2022
η φωτογραφία είναι από το Όμορφο Ορεινό Χωριό
Άλωνα που μου έστειλε ο αγαπημένος μου
φίλος Αντρέας Δράκος!
πέτρινη σπασμένη καρδιά
όπως κάποιες καρδιές που μόλις και χτυπούν!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου