Φρονιμάδα... Τουλα Μακαρονις.

Ολίγα λέει των φρονίμων στη ζωή, επί του ήλιου φως,

δια να είμαστε κοντά πώς θέλει ο Θεός.

Εάν μπορεί ο άνθρωπος τίμια για να ζήσει,

δεν θέλει βρίσκεται μπροστά εις του Θεού την κρίση.

Θα ζει ενάρετη ζωή με των φρονίμων σκέψη,

το δε φορτιο στον κύκλο του θα είναι ποιο ελαφρύ,

και ή χαρά ατελείωτη θα είναι να πιστέψει,

ούτε πού θα έχει τον σταυρό στον ώμο του βαρύ.

Μα πόσων δύσκολο είναι αυτό πού γράφω τώρα εδώ ,

λέει πώς πάει με το Θεό,

πού μέσα του έχει το εγώ,το αίμα του πώς βράζει,

ενώ το λάθος του τσιλτσιβουλο πάντοτε τον πειράζει.

Κάνει την ζωή του δύσκολη τον κύκλο του θλιμμένο,

και το σταυρό στον ώμο του με βάρος φορτωμένο ,

Δεν γινόμαστε όλοι άγιοι, μα ή ταπεινοφροσυνη,

είναι Θεού το μήνυμα επάνω μας, στον κύκλο

επί του ήλιου φως θα πρέπει για να μείνει.

Αυτό μάς δίνει δύναμη, αυτό μας δίνει φως,

δια να βαδίζουμε σωστά πώς θέλει ο Θεός.

Ετούτα είναι των φρονίμων λόγια, μήπως γλυτώσει

ή ζωή του πόνου μοιρολόγια.

Δεν ξέρω πως ακούγονται με σκέψη λογικής,

η με τα γέλια κάποιον πατώντας ηθικής.

Όντως όπως ν ακούγονται ετούτο πού μετράει,

ένα ταξίδι είναι η ζωή κι εμείς οι οδοιπόροι,

ας προσπαθήσουμε το καλό να μάς στριφολογαει,

δια να κάνουμε ειρηνικά, του κύκλου μας

επί του ήλιου φως το ανηφορη.

Τέλος και το Θεό δόξα.

12/4/22/.