Οι αναμνήσεις μας... Γιάννης Χαραλαμπάκης.

Το χέρι μου
έτρεμε ολόκληρο,
πριν η παλάμη πάνω σε αυτό
το ποθητό κορμί ακουμπήσει.
Ίσως φοβόμουν
μήπως καταστρέψω,
αυτό που φάνταζε στα μάτια μου,
σαν αλαβάστρινο
του Χαλεπά αριστούργημα.
Τώρα για δες
ο χρόνος κατάφερε να μας νικήσει.
Με το αδυσώπητο πέρασμα του
μας τιμώρησε στη σαρκική απαξία του.
Το σώμα δεν μοιάζει πια με το μετάξι
και το αλαβάστρινό σου πρόσωπο
φθαρμένο είναι τώρα και αυτό.
Μόνον τα μάτια σου έμειναν όμορφα
όπως τα γνώρισα.
Αδίστακτος εχθρός ο χρόνος,
δεν φταίμε εμείς μη λυπάσαι.
Δεν είμαστε μονάχοι,
μας κρατούν συντροφιά
οι αναμνήσεις μας!!!

...Γιάννης Χαραλαμπάκης.