Και σαν γρικώ της Άνοιξης τον πόθο
τ' αγριολούλουδα ν' ανατριχιάζει,
παιδί μικρό κι ευτυχισμένο νιώθω,
ερωτευμένης παπαρούνας νάζι!
Γαρύφαλλου και πασχαλιάς το μύρο,
μοσχοβολά η ανάσα της γαζίας,
και προσκυνά η πλάση όλη γύρω,
το σπέρμα της εαρινής ευδίας!
Μειδίαμα ψυχών τε και σωμάτων,
του έρωτα το κάλεσμα γυρεύουν,
απόσταγμα γλυκό φιλιών δροσάτων,
στα στήθη οι καρδιές τρελά χορεύουν!
Φλεγόμενες οι σάρκες διψασμένες,
εκρήγνυνται στου ίμερου το χάδι
και τριγυρνούν τις νύχτες μαγεμένες,
Κατερίνα Πήττα
28/03/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου