Απρίλης... Πετρούλα Σιόγκα.

Κόκκινες παπαρούνες..

Κόκκινες σκέψεις.

Κόκκινα λόγια γραμμένα στους γήινους δρόμους

προς την ολοκλήρωση της διαδικασίας

της ανάδειξης των χρωμάτων..

Σιωπή βουβή, λες και τα άλλα χρώματα δεν υπήρχαν.

Παραχώρησαν τη σειρά τους στο χρώμα της καρδιάς!

Σταύρωση και Ανάσταση μαζί!

Μια άνοιξη που η ανάσα της μυρίζει μύρο από

το απόσταγμα των δακρύων της αναζήτησης για ελπίδα.

ΝΑΙ...για την ελπίδα πως η ελευθερία αναγεννάται μέσα

από την δύναμη της λογικής παράλληλα με την δίψα

για ζωή χρωματίζοντας το παρόν

σαν ζωγράφος τον καμβά της ζωής.

Πραγματικά δεν θέλω να χάσω το καλοκαίρι μην έχοντας

την άνοιξη στην καρδιά μου!

Ίσως γιατί η άνοιξη με προετοιμάζει κάθε χρόνο..

Ίσως γιατί η άνοιξη είναι ο έρωτας,

η αναγέννηση, που δίνει τη ζεστασιά στο καλοκαίρι!

Και το χαμόγελο στο δειλινό!

Και το γέλιο στο μικρό παιδί που ζει μέσα μου

και φωτίζει σαν ήλιος τις στιγμές μου.

Την ένταση και διάθεση για Ζωή!

Καλώς όρισες Απρίλη!

Πετρούλα Σιόγκα

"ROSI"