Αιώνια αρχή... Nikiforos Taptos.

Αστροστάλαχτη πορφυροστολισμένη.

Είμαι το κύμα και είσαι το ακρογιάλι που φιλώ,

άλλοτε γλυκά και άλλοτε με την ψυχή πυρακτωμένη.

Οι λυγερόηχοι των κυμάτων σου λένε σ ‘αγαπώ.

Οι κρινόλευκοι αφροί μου σε χαϊδεύουν

και η αλμύρα μου κολλά πάνω σου παθιασμένα.

Τα χείλη σου ως ροδοανθός με μαγεύουν

και στα φιλώ με τα δοξαστικά κεριά αναμμένα.

Είσαι της ψυχής μου ο πλατύς και απέραντος ουρανός.

Το φεγγοβόλο άστρο που με γαληνεύει.

Θέλω το γαλανό του απείρου μαζί σου ως Ιανός

και εσύ το μύρο της Μαγδαληνής που αιώνια με αρχινεύει .

ΝΤ